Aftellen naar de Ronde

Noem het heiligschennis, noem het afvallen van mijn eigen volk of cultuur, noem het spugen op het Friese, of Nederlandse, volk, maar dat is het niet allemaal. Maar: zondag aanstaande, nog maar een uur of vierentwintig, als jullie dit eventueel al mochten lezen, zoveel lezers zijn er niet voor dit Blog, gaat het weer beginnen: de heilige dag voor de Vlamingen, de heilige dag, ook, een beetje voor ons, koersliefhebbers in Nederland. Ik val mijn eigen landgenoten dus af, omdat ik de Ronde van Vlaanderen, want daarover gaat dit stukje, vergelijk met de Elfstedentocht, onze Nationale trots, die, ben ik bang voor, nooit meer op de schaats, wel op de fiets natuurlijk, verreden gaat worden en zeker niet onder de omstandigheden die ik, als jongeling van net elf jaar oud, mee maakte in die tocht er tochten van 1963. Wie, van mijn generatie genoten, kan die tocht zich niet meer voor zijn/haar ogen zien afspelen? Ik was getuige van de overwinning van Reinier Paping, een man die ik een jaar later zelf ontmoette en van wie ik een handtekening kreeg. Och ja, ik weet het weer, ik heb het verhaal eerder geschreven in een van mijn boeken. Denk hierbij aan een hotel in Ommen, denk hierbij aan 'soepstengels', denk hierbij aan een man, een schaatser, die, ik viel van mijn geloof: "tennis" speelde. Tennis: een man, die tenniste. Een man, een kerel, die tenniste! Later werd er waarschijnlijk daardoor niet veel meer van Paping gehoord. (Tennis, ballet, korfbal, kunstschaatsen, nee niet mijn sporten, hoor.) 

Maar goed, die Elfstedentocht, ik heb haar ooit, op de fiets zelf gereden (lees ook weer dat boek) met een fraai kruisje ter herinnering, zal nooit meer worden geschaatst, hoewel andere lezertjes, die fel tegen idee van het teloorgaan van het milieu zijn, dat natuurlijk gaan ontkennen, maar, in ieder geval zal dat feestgevoel dat wij ooit hadden met die tocht, aanstaande zondag weer, zoals altijd, in Vlaanderen weer plaatsvinden. Altijd op de eerste zondag van april, zij het Pasen of niet: de Ronde 'giet aon', zoals dat ik het Fries zou klinken.
Ook aanstaande zondag gaat het weer door. Vlaanderen/Nederland, nu ja, de hele fietsliefhebbende wereld, staat al in vuur en vlam. Vandaag en morgen zijn de eerste wielertoeristen, van af de hele wereld, Nepal, de Bahama's, Bermuda en Japan, ik maak geen gein, al te bewonderen op de kasseien en de grimmige bergjes die de Ronde telt. Ze zijn allemaal vol bewondering voor dat merkwaardige soort mannen/vrouwen die op de volgende zondag met veel lef en bravoure die enorme tocht gaan afleggen.
En ja, ik ben dat ook. Ik ben nu al vol bewondering en ben nu al redelijk nerveus voor wat er allemaal gaat gebeuren, over een dikke 24 uur. Morgen koop ik de zaterdag editie van o.a. "Het Nieuwsblad" en "Het Laatste Nieuws", Vlaamse kranten, die, kwalitatief niet echt hoogstaand zijn, maar waar wel tientallen, ik overdrijf maar echt een heel klein beetje, pagina's vol met voorbeschouwingen, interviews, routekaarten, deelnemerslijsten en zogenaamde 'pronostieken' vol staan. Ik lees ze en spel ze. Ik knip die artikelen uit, berg ze op in een mapje, volg de koers met de atlas op schoot en ga genieten.

Kanshebbers? Heel veel. Sagan, natuurlijk. Van Avermaet, echt wel, maar hij is vaak te nerveus. Gilbert? Hij zou ziek zijn, maar da's natuurlijk om zand in de ogen van de tegenstander te strooien. Van der Poel? Eh, twijfel. Hij kan het, maar heeft hij wel een ploeg rondom hem? Van Aert? Ja, grote kanshebber, goede ploeg ook. 
Maar: ik gok op Alaphilippe, de jonge en dartele Fransman van DeCeunick-Quickstep. Hij kan alles aan en ook deze koers denk ik.

Morgen dus de kranten spellen, artikelen uitknippen en in een map leggen en ja, zondag vanaf half tien voor de tv, koffie en, doe ook maar, een broodje binnen handbereik. Kopje soep erbij tegen vieren en ja, eigenlijk wordt het alleen maar genieten geblazen. Helaas wordt het geen waaier koers, want niets is mooier om te zien dan vier of vijf waaiers op een recht stuk weg.

Geniet ervan, lezertjes van dit Blog, ik kom nog wel eens terug, voor "De Hel".

De "heilige maand" is weer begonnen.

Ja, mensen, fietsliefhebbers, de "heilige maand" is weer begonnen. Eindelijk. We hebben er een hele lange winter naar uit zitten te kijken, gesteund en afgeleid door de mannen van de modder, de cyclocrossers, de mannen van het natte en van de narigheid in blubber en sneeuw en zo. (Dat die mannen, Van Aert en Van der Poel, het ook nog eens helemaal maakten op de weg, nu in het voorjaar, had niemand kunnen bevroeden.)
Ik wil geen RK lezertjes voor de hoofden stoten dus leg ik even uit hoe en waarom het fietsen een heilige maand heeft en waarom het zo RK is. Om te beginnen is fietsen een sport van "list en bedrog", ik geloof dat het de enige sport is die dat zo sterk in zich heeft. Nu ja, het is eigenlijk de echte en enige sport, andere zogenaamde sporten bestaan niet. Het is het Tennisspel, het Voetbalspel en ga zo maar door, alleen wielrennen is een sport, maar daar schreef ik al vaker over, in eerdere Blogjes. Een sport dus, vol van list en bedrog, lees het fantastische boek van ene Herman Chevrolet met die titel. Fietsen, sport en apparaat en doping, werden, kort door de bocht, ooit uitgevonden in Engeland, maar al rap geëxporteerd naar Frankrijk en vandaar, na een kleine periode, waarin Vlamingen in Frankrijk gingen werken, en in aanraking kwamen met die sport, werd het een echte Vlaamse sport. Met alles derop en deraan, natuurlijk. Priesters, bisschoppen en kardinalen en dat soort poppenkast figuren, zegenden de coureurs voor een wedstrijd en ja, de RK geestelijken waren natuurlijk ook nooit bang geweest voor wat list en bedrog. Je zondigde, deed de biecht, kreeg een aflaat en moest misschien een paar weesgegroetjes bidden, ik weet het niet, ik ben atheïst maar goed, de kerk vond dat je voor een zonde met een kruisje al boete genoeg gedaan had. (Dan had je nog carnaval en daarna ook nog een een vastenperiode, allemaal verwarrend, hoor.) Maar goed, door al dat gedoe bij de RK kerk is het Protestantse geloof, met al zijn rare en vaak nare en vertakkingen, ontstaan.
Dat zette zich voort in de fietserij, natuurlijk, nogmaals: nogmaals, lees dus die Chevrolet.

Maar goed: de heilige maand is dus aangebroken. Dat heeft alles en niets met de heiligheid van de RK kerk te maken, hoor. Pasen en zo, valt ook in die tijd. Die maand, nu ja, zes weken duurt die dan, is de tijd waarin de Vlaamse wedstrijden worden afgewerkt. Vanaf de "Omloop" tot en met "Roubaix" duurt die periode en ja, met veel lef en fantasie mag je L-B-L, de Amstel-Gold en de Waalse Pijl er ook toe kunnen rekenen, maar ik trek de lijn na Roubaix, als purist.
De echte liefhebbers hebben al genoten van Nokere-Koerse,, de GP Denain, met v/d Poel als winnaar, die Omloop, Brugge-De Panne, Groenewegen, weer eens, Ik heb hem nog zien trainen, kort geleden, we hadden een fantastische Gent-Wevelgem en nog meer fraais, maar nu 'sel it hevve', om maar in fiets termen te blijven. Woensdag a.s. is het Dwars door Vlaanderen en ja, de zondag daarop, de zevende april, is het de Elfstedentocht van Vlaanderen, namelijk: de Ronde. 
Ik had de 'mazzel' dat ik, na mijn echte loopbaan, de woensdagen vrij kon houden om ook de 'kleinere' koersen te kunnen volgen. Veel fietsliefhebbers zullen ook vaak snipper middagen hebben aangevraagd om bij voorbeeld die woensdag middag wedstrijden te kunnen zien. 
In Vlaanderen heerst nu een soort van koorts, een aardige en prettige koorts voor aanstaande zondag. Niet alleen daar hoor, maar ook in ons land zijn er mensen al behoorlijk gespannen. Ik ook. Ik loop al een dag of wat met een onbepaald gevoel rond. Vlaanderen's mooiste gaat er aan komen. Hoe zal het weer zijn? Hoe zal het parkoers er bij liggen? Hoe liggen de onverbiddelijke kasseien en de 'bulten' op de route? Welke berg zal nu weer de smaakmaker zijn? Paterberg? Molenberg? Toch dan maar de Muur? Welke coureur heeft 'de benen'? Greg (van Avermaet), Gilbert? Terpstra, winnaar van het vorige jaar, Stybar ziet er goed uit, maar wat denkie van Alaphilippe? Kristof, na afgelopen zondag? Sagan, toch maar? Groenewegen? Ja, die is in vorm, maar kan hij dat geweld aan?
(Het heilige en ijzersterke blok van Deceuninck-Quickstep vertoont scheurtjes, heb ik/hebben we, gezien, toch?)

Vandaag heb ik zelf natuurlijk weer eens gereden. Er stond een vreselijke nare en gure oostenwind, met een zucht Poetin erin, je kent het wel, niet lekker, polair, Russisch. Toch maar mijn ding gedaan, ijskoud thuis gekomen, ondanks allemaal warme kledingstukken. Lekker gereden hoor, dat wel. Ik reed in de zon, ik reed in fraaie polders met bomen en struiken die net aan groen werden en ja, met een vleug voorjaar in de lucht. Nestelende zwanen en idem eenden. Kieviten die aan het scharrelen waren in de weilanden en hé: zag ik nou een Grutto of was het een Kluut? Ja, het was helemaal genieten, hoor. Voorjaar: geweldige tijd. Vooral met al die koersen in Vlaanderen!
Toch maar een theelichtje opsteken voor Terpstra en Groenewegen? Langeveld? 
Ik ga genieten, hoor, aanstaande zondag!