Waarom ik de Giro (niet) mis.

Om te beginnen mis ik de GDI niet, omdat het, door de Global Warming, elke dag zo fraai en warm weer is dat ik elke dag meerdere uren op de fiets doorbreng. Ja, dat is heel cynisch, ik geef het toe. Het is gewoon een k.. voorjaar tot nu toe, met veel te veel regen en veel te lage temperaturen. Sinds mijn werkende leven nu zo'n beetje voorbij is, fiets ik niet meer als het regent, ik heb dat genoeg en te veel gedaan.
Ik mis de Giro natuurlijk wel. Want: de ronde is spannend, wordt vaak op een van de laatste dagen beslist, de tocht gaat door hele fraaie natuurgebieden en door heel veel mooie steden en dorpen en landstreken.
Ik mis die Giro om de zware beklimmingen, vaak zijn die zwaarder dan in de TDF en nog meer om de sensationele afdalingen, denk aan de zware smak van Zakarin en de stuurfout van Kruijswijk, die voor hem het einde van de droom van de eindoverwinning betekende, vorig jaar. (Hierboven een foto van onze held net NA de val!)
Ik mis de Giro, omdat ze minder opgefokt is dan de Tour. Het gaat allemaal gemakkelijker, men heeft meer oog voor het vrouwelijke natuurschoon en zo. De RAI laat de 'kissmissen' paraderen over de "Ultimo Chilometro" en die, fraaie, plaatjes zenden ze gewoon uit tijdens het ingaan van de laatste drie kilometer, hoor, als de 'treintjes' zich al vormen.
Ik mis de GDI omdat ik, op de Vlaamse tv, vaak fraaie kretologie hoorde en een goed en deskundig commentaar. Maar, ook in Italië van de Giro zijn het donkere tijden en dus hebben de mensen verantwoordelijk voor de tv rechten die verkocht aan de zender Eurosport. Ik kom daar zo op terug. Mag dat? Mag je een grote wedstrijd, of wedstrijden, zomaar verpatsen aan de hoogst biedende? Ja, dat mag. Dat gebeurt al op hel grote schaal in het voetbal, tot groot verdriet van veel fans, die waarschijnlijk de abonnementen op die sportzenders niet willen of kunnen betalen, maar nu gebeurt het dus ook met de door mij geliefde sport.
Ik ga nu dus opsommen waarom ik de Giro NIET mis. Reden een (1) is dat die wedstrijd dus is gekocht door Eurosport. Als je die naam hoort, Eurosport, zou je denken dat het een sport zender is. Nu, niets is minder waar.
Eurosport is een reclamezender die, tussen de vele en overtollige reclames door, ook nog wel eens wat actuele beelden uitzend, maar dat dan overigens met heel veel bezwaar doet. Het is gewoon een k.. zender. Het heeft niets met sport of met het uitzenden van sport. Ik geef een voorbeeld van een jaar of wat geleden. (Zolang mijd ik die zender al.) Tijdens een beslissende etappe in de VDE was er een kopgroep ontstaan die de Spaanse ronde zou kunnen beslissen, tijdens een beklimming van die vreselijke berg, de "Alto de El Angliru". Een van de coureurs kon zo die etappe winnen en daarmee ook, 'virtueel', de Vuelta. Tijdens de laatste slotkilometer begon het 'boodschappen' festijn en ja, de renners waren al geëindigd nadat we wisten waarom we dat en dat hadden moeten kopen om happy te kunnen worden. Maar: geen idee wie de etappe had gewonnen, geen idee wie de leiderstrui had overgenomen, want men schakelde over naar het veel interessante Kickboksen of zo!
(Ik keek/moest dat jaar kijken, naar die zender omdat de lief en ik op vakantie waren in een plaats waar ze geen kabel tv hadden en ik dus geen Bels tv kon kijken. Die vakantie was ook nog eens helemaal verregend overigens.)
Dus nee, kijken naar 17, da's het kanaal waarop ES bij ons thuis wordt doorgegeven, is geen optie. De commentatoren zijn misschien wel voor hun taak berekend, maar het geluid is dermate slecht dat ik daar ook niet blij van wordt.
Ik mis de Giro niet, omdat ik, af en toe, een stukje mee kan pikken van een hele korte samenvatting op de vaderlandse televisie en dan die wauwel OH van een Herbert Dijkstra moet aanhoren. Hij heeft, samen met zijn toenmalige 'sidekick' Maarten Ducrot, het ooit bestaan om een hele etappe lang, tijdens een TDF, te OH'en over de 'oortjes.' Mensen, mensen, wat een gezeur was dat, communicatie in het peloton, dat was, volgens die twee oude wijven, not done! (Ondertussen hadden er we al mensen op de maan gestaan, waren er allemaal karretjes op mars aan het rijden en zo.)
Het vreselijke was, dat men die gasten ging geloven. Een dag of wat fietste ik met wat gabbertjes en moesten we even schuilen in een viaduct. Er stonden veel andere (niet kromme sturen) fietsers ook te schuilen. Meteen ging het gesprek over die vreselijke oortjes! Geen discussie mee mogelijk!
Nee, die Smeets was al helemaal niks, maar die twee achterlijken? YUK! Ik heb geen idee wie het wielrennen verslaat bij de NOS momenteel, maar erger dan dat stelletje losers kan het niet worden. Dijkstra had geschaatst en was dus wielerexpert, Ducrot had echt gefietst en af en toe kon je, bij bijvoorbeeld valpartijen, merken dat hij wist hoeveel pijn dat deed aan een coureur. Nu ja, dat kan ik je zelf ook uit ervaring vertellen, hoor!
Dus ja, ik mis de Giro niet echt heel erg. Ik heb nu de tijd om te lezen en te filosoferen over hoe het zal gaan als de partij van Macron het gaat afleggen tegen die van Le Pen, zoiets dan zeg maar.
 

Belgisch Feestje, dit voorjaar

Tja, zoals dit klimmetje* er bij ligt, zo liggen er veel hoor in België, nu ja in Vlaanderen, natuurlijk. Smal, kasseien, nattigheid, "slijk", zoals de Vlaming zegt, kortom, typisch een weggetje waarover een voorjaarskoers zou kunnen gaan. Ik ken dit klimmetje, heb der gereden, het is wel niet zo stijl als de Koppenberg of de Kwaremont, maar verraderlijk is het wel, geniepig eerder, moet ik zeggen.
Tja ik begin hierover omdat natuurlijk het "voorjaar" zoals het door wielerliefhebbers genoemd wordt, de periode waarin de grote klassieke wielerwedstrijden worden gereden, nu afgesloten is. Het geheel begon natuurlijk met de Omloop Het Nieuwsblad, voor 'die-hards' nog steeds "Omloop Het Volk" genoemd en eindigde met Liège–Bastogne–Liège, ook wel Luik-Bastenaken-Luik genoemd, of, fraaier, "La Doyenne", hetgeen: 'de oudere dame' betekent. De wedstrijd wordt al sinds 1892 gereden en is daarmee de oudste klassieker ter wereld. Helemaal 'juste' is het niet, hoor. Vanaf 1892 tot 1908 was L-B-L namelijk een wedstrijd voor amateurs en pas in 1908 is ze voor professionals ingericht. Parijs-Roubaix, na de Eerste Wereldoorlog "'l Enfer du Nord" genoemd is een oudere prof koers. Zij stamt al uit 1896. Maar goed, tel de amateur jaren bij de prof jaren op en je hebt de oudste klassieker! Het is ze gegund, want het is een jaarlijks festijn. Dat geldt natuurlijk voor alle grote vijf, zoals de originele klassiekers genoemd worden.
Voor de geïnteresseerde lezertjes: dat zijn, Milaan-San Remo, De Ronde, Parijs-Roubaix, L-B-L en de Ronde van Lombardije. En nee, helaas, onze eigenste AGR staat niet in dat rijtje. Nu ja, dat gaat misschien ooit gebeuren, hoor, maar ik zou je adem niet inhouden tot dat moment.
We, de liefhebbers, hebben grootse wedstrijden gezien en grote winnaars. Vooral de twee aartsvijanden deden het goed, vooral Van Avermaet en Gilbert wonnen de meeste van de grote monumenten van de wielersport. Natuurlijk mag je Alesandro Valverde daar ook bij tellen, hij won de "Waalse Pijl" en L-B-L., maar eerlijk is eerlijk het was een knetterspannend voorjaar.
Er stonden nieuwe coureurs op, er verdwenen oude en gevestigde namen, bijvoorbeeld Tom Boonen, door de zijdeur en helaas, der was, op Dylan van Baarle en Niki Terpstra na, geen Vaderlandse coureur te bekennen in de grote uitslagen.Terpstra werd derde in Vlaanderen en Van Baarle werd vierde. Goed, man ik zou der voor tekenen als ik die koersen alleen al, als toerist zou hebben kunnen hebben gereden. Ik heb wel L-B-L gereden, twee maal en de AGR drie maal zelfs, maar ja, dat staat niet in verhouding tot wat die mannen kunnen, natuurlijk.
Goed dan, feit is, dat wij, Nederlanders, weer helemaal in de hoek staan en geen ene uitslag rijden. Ik weet dat Dumoulin, Mollema, Kelderman, Gesink en Kruijswijk zich allemaal voorbereiden voor de GDI, maar het zou wel goed geweest zijn voor het Nederlandse publiek als die mannen hun eigen Vaderlandse klassieker hadden gereden, immers, de GDI begint pas op Bevrijdingsdag! Jammer, mannen, gemiste kansen om het wielrennen nog eens extra aandacht te geven in eigen land.
Maar ja, wie weet halen we door al die enorme voorbereidingen nog eens en paar etappe zeges of wat Roze truien in de GDI? Ik weet dat het kan, de mannen hebben talent zat!

Verder hoop ik, uit de grond van mijn hart, dat de club uit Rotjeknor, nee, "Ik krijg die naam niet uit mijn bek", zou suppoost Krooswijk (Ton van Duinhoven, zie daar) zeggen, kampioen wordt. Niet dit weekend, natuurlijk, maar gewoon op de laatste speeldag en dan maar met een punt slechts verwijderd van AJAX! (Gek he, die naam krijg ik wel uit mijn muil.)
Omdat de club uit 020 steeds meer blasé wordt, omdat er teveel gelul onder de spelers en het bestuur is en omdat 020 zich maar eens moet afvragen waarom ze nu nog maar eens een club voor het volk zijn, met al die vreselijke figuren in de Skyboxen als: Youp van het H, Check van Geld en een figuur als Freek de J. Allen zijn in mijn ogen dan, vreselijk misselijke burger mannetjes, die hun populariteit willen verdienen aan het voetbal en hum omgang met die te veel getatoeëerde en mislukt gecoiffeerde minkukels die voetballers nu eenmaal zijn, ben ik bang voor.
Doe me een lol Ajax, laat Feijenoord kampioen worden, dan verhuizen die vreselijke "popie jopies" ook meteen van club en, dat beloof ik, zal ik volgend jaar naar de herhalingen van de TXT over de voetbal uitslagen kijken!

* Dit klimmetje siert overigens de omslag van mijn boek "Over mijn toeren".