Om te beginnen mis ik de GDI niet, omdat het, door de Global Warming, elke dag zo fraai en warm weer is dat ik elke dag meerdere uren op de fiets doorbreng. Ja, dat is heel cynisch, ik geef het toe. Het is gewoon een k.. voorjaar tot nu toe, met veel te veel regen en veel te lage temperaturen. Sinds mijn werkende leven nu zo'n beetje voorbij is, fiets ik niet meer als het regent, ik heb dat genoeg en te veel gedaan.
Ik mis de Giro natuurlijk wel. Want: de ronde is spannend, wordt vaak op een van de laatste dagen beslist, de tocht gaat door hele fraaie natuurgebieden en door heel veel mooie steden en dorpen en landstreken.
Ik mis die Giro om de zware beklimmingen, vaak zijn die zwaarder dan in de TDF en nog meer om de sensationele afdalingen, denk aan de zware smak van Zakarin en de stuurfout van Kruijswijk, die voor hem het einde van de droom van de eindoverwinning betekende, vorig jaar. (Hierboven een foto van onze held net NA de val!)
Ik mis de Giro, omdat ze minder opgefokt is dan de Tour. Het gaat allemaal gemakkelijker, men heeft meer oog voor het vrouwelijke natuurschoon en zo. De RAI laat de 'kissmissen' paraderen over de "Ultimo Chilometro" en die, fraaie, plaatjes zenden ze gewoon uit tijdens het ingaan van de laatste drie kilometer, hoor, als de 'treintjes' zich al vormen.
Ik mis de GDI omdat ik, op de Vlaamse tv, vaak fraaie kretologie hoorde en een goed en deskundig commentaar. Maar, ook in Italië van de Giro zijn het donkere tijden en dus hebben de mensen verantwoordelijk voor de tv rechten die verkocht aan de zender Eurosport. Ik kom daar zo op terug. Mag dat? Mag je een grote wedstrijd, of wedstrijden, zomaar verpatsen aan de hoogst biedende? Ja, dat mag. Dat gebeurt al op hel grote schaal in het voetbal, tot groot verdriet van veel fans, die waarschijnlijk de abonnementen op die sportzenders niet willen of kunnen betalen, maar nu gebeurt het dus ook met de door mij geliefde sport.
Ik ga nu dus opsommen waarom ik de Giro NIET mis. Reden een (1) is dat die wedstrijd dus is gekocht door Eurosport. Als je die naam hoort, Eurosport, zou je denken dat het een sport zender is. Nu, niets is minder waar.
Eurosport is een reclamezender die, tussen de vele en overtollige reclames door, ook nog wel eens wat actuele beelden uitzend, maar dat dan overigens met heel veel bezwaar doet. Het is gewoon een k.. zender. Het heeft niets met sport of met het uitzenden van sport. Ik geef een voorbeeld van een jaar of wat geleden. (Zolang mijd ik die zender al.) Tijdens een beslissende etappe in de VDE was er een kopgroep ontstaan die de Spaanse ronde zou kunnen beslissen, tijdens een beklimming van die vreselijke berg, de "Alto de El Angliru". Een van de coureurs kon zo die etappe winnen en daarmee ook, 'virtueel', de Vuelta. Tijdens de laatste slotkilometer begon het 'boodschappen' festijn en ja, de renners waren al geëindigd nadat we wisten waarom we dat en dat hadden moeten kopen om happy te kunnen worden. Maar: geen idee wie de etappe had gewonnen, geen idee wie de leiderstrui had overgenomen, want men schakelde over naar het veel interessante Kickboksen of zo!
(Ik keek/moest dat jaar kijken, naar die zender omdat de lief en ik op vakantie waren in een plaats waar ze geen kabel tv hadden en ik dus geen Bels tv kon kijken. Die vakantie was ook nog eens helemaal verregend overigens.)
Dus nee, kijken naar 17, da's het kanaal waarop ES bij ons thuis wordt doorgegeven, is geen optie. De commentatoren zijn misschien wel voor hun taak berekend, maar het geluid is dermate slecht dat ik daar ook niet blij van wordt.
Ik mis de Giro niet, omdat ik, af en toe, een stukje mee kan pikken van een hele korte samenvatting op de vaderlandse televisie en dan die wauwel OH van een Herbert Dijkstra moet aanhoren. Hij heeft, samen met zijn toenmalige 'sidekick' Maarten Ducrot, het ooit bestaan om een hele etappe lang, tijdens een TDF, te OH'en over de 'oortjes.' Mensen, mensen, wat een gezeur was dat, communicatie in het peloton, dat was, volgens die twee oude wijven, not done! (Ondertussen hadden er we al mensen op de maan gestaan, waren er allemaal karretjes op mars aan het rijden en zo.)
Het vreselijke was, dat men die gasten ging geloven. Een dag of wat fietste ik met wat gabbertjes en moesten we even schuilen in een viaduct. Er stonden veel andere (niet kromme sturen) fietsers ook te schuilen. Meteen ging het gesprek over die vreselijke oortjes! Geen discussie mee mogelijk!
Nee, die Smeets was al helemaal niks, maar die twee achterlijken? YUK! Ik heb geen idee wie het wielrennen verslaat bij de NOS momenteel, maar erger dan dat stelletje losers kan het niet worden. Dijkstra had geschaatst en was dus wielerexpert, Ducrot had echt gefietst en af en toe kon je, bij bijvoorbeeld valpartijen, merken dat hij wist hoeveel pijn dat deed aan een coureur. Nu ja, dat kan ik je zelf ook uit ervaring vertellen, hoor!
Dus ja, ik mis de Giro niet echt heel erg. Ik heb nu de tijd om te lezen en te filosoferen over hoe het zal gaan als de partij van Macron het gaat afleggen tegen die van Le Pen, zoiets dan zeg maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten