Ik heb ook jeuk aan de benen omdat ik zelf net, gisteren, een dikke twee uur op de koersfiets heb doorgebracht en dat helemaal geweldig vond. Ik deed een van mijn vaste training rondjes rond de nationale luchthaven, Schiphol. Een rondje dat ik van een dikke veertig tot een dikke zestig "kliks" kan uitbreiden. Man, het was gewoon zulk heerlijk weer! Hoewel het niet de beloofde veertien graden werd, zo als door De Bilt beloofd, was het aangenaam fietsweer en zeker met het zonnetje op het hoofd en de wind in de rug.
Ik heb natuurlijk ook jeuk aan mijn poten omdat ik het fraaie programma op de Belg "Alles voor de koers" heb gekeken, vanavond. Wat een heerlijk portret van "les forçats de la route", de dwangarbeiders van de weg, te zien.
Open en eerlijk. Nu ja, open en eerlijk? En dat voor een wielrenner/wielrenners/een wielerploeg? Nee, natuurlijk. List en bedrog is het parool in die fietswereld. Heb ik je het verhaal al verteld van die gozer die ik ooit meemaakte in een wielerclub? Oke, die vogel, een al wat oudere man, ging de hele winter naar de zonnebank. Daar lag hij dan, gehuld in zijn wielerplunje, onder de hoogtezon. Begin maart, als wij dan een eerste clubrit hadden,, zag je hem met bruine poten en armen in de ploeg verschijnen. "GVD de GVD", zeiden wij, de anderen, dan, nu ja, dachten we dan, die gozer heeft de hele winter in Spanje vertoefd en rijdt ons allemaal uit het wiel en doet on straks helemaal pijn."
Natuurlijk was het ijdelheid en bluf. Maar ja: ijdelheid en bluf kunnen je wel overdonderen. Goed, het jeukt ook. Maar nu echt! Ik heb mijn benen slechts een keer geschoren. En die stoppels jeuken. Dus ja, morgen maar weer eens scheren. Met een tondeuse, hoor. Die scheermessen en dat scheerzeep ben ik helemaal zat. Daar krijg je een gekke huid van, niet normaal.
Maar goed, het seizoen is bijna begonnen en ja, ik ga morgen weer eens op het 'orgeltje', het 'spitje', noem maar op en ja, ik ga morgenavond maar weer eens de tondeuse zetten op het oerwoud of 'de tabaksplanten' volgens Gerrie Knetemann, op mijn benen.
Wens me mazzel dat het net weer gaat blijven, droog in elk geval. Vroeger ging ik, letterlijk, door weer en wind en door regen en sneeuw op de fiets, maar ja, dat hoeft niet zo nodig meer. Ik ben een beetje een 'mooi weer fietser' geworden, helaas?
