Tot mijn grote verbazing zag ik op het Journaal dat koning WA zijn excuses heeft gemaakt aan de 'tot slaafgemaakte' bevolking van ons land. Ik dacht eerst even dat hij dat uit naam van de oranje kliek deed, die behoorlijk veel hebben verdiend aan die slavenhandel, maar nee, hij bleek zijn verontschuldigingen aan te bieden uit naam van alle Nederlanders.
'Oh', dacht ik, 'dus ook namens mij, en mijn lief, de E en mijn kinderen en kleinkinderen?' Maar wij, voornoemde personen, hebben nooit ene moer te maken gehad met slavenhandel of dergelijke, sterker, ook onze voorouders en verre voorouders ook al niet. Waarom doet de koning dit? Ja, om de lieve vrede te bewaren, of om 'punten te scoren' bij de donkere bevolking?
Maar goed, in navolging van onze PM deed hij het en ik voelde me daar heel ongemakkelijk bij. Natuurlijk, ik wil daar geen doekjes om winden, was die slavernij vreselijk. Die donkere mensen werden vaak door hun kleurgenoten gevangen en doorverkocht, vaak aan handelaren die het Islamistische geloof aanhingen en dan werden ze, vaak, door blanke schippers naar de hete landen van Zuid- en Noord Amerika verscheept en daar verkocht, inderdaad, gewoon VERKOCHT, als beesten, op markten.
Een schande, allemaal waar, vreselijk en afschuwelijk. Je zou er toch niet aan moeten denken, dat onder jouw ogen je dochters, je vrouw en je zonen werden verhandeld, te gek om over na te denken.
Het gebeurt nu nog, anders, maar het bestaat nog, die slavenhandel, Maar goed, dan is het geen schande meer, maar dan gaat het voor een WK voetbal in Dubai, geloof ik, ik kijk geen voetbal, ik haat dat voetbal gedoe. Maar ook daar was er slavenhandel, in 2022. Geloof het of niet en ja, in al die Arabische staten worden nog steeds mensen tot slavernij gedwongen, geloof me echt. Filipijnse dienstmeisjes, arbeiders uit Pakistan, ze leven in vreselijke omstandigheden.
Soit, de slavernij was 'big business', in alle blanke landen. Slecht? Natuurlijk, we kunnen er nu niet meer aan terug denken, zonder tranen in de ogen. Heel veel steden, en er komen steeds meer, na Amsterdam en Rotterdam, komen Hoorn, Vlissingen, Middelburg met verhalen, allemaal triest en naar. Maar: de meeste slaven werden door hun soort- en geloofsgenoten verhandeld, donkere en Islamistische mensen uit de binnenlanden van Afrika, maakten jacht op hen, versloegen ze en verkochten ze, waarna, veelal, westerse handelaren die mensen verkochten aan handelaren in het westen van de wereldbol. Fout? Helemaal. Geen goed woord over!
Maar: wat die gasten, die ooit tot slaafgemaakten nu wel willen, zijn herstelbetalingen, ze willen gewoon munten/poen zien, ze zijn al zes generaties vrij, hebben totaal geen banden meer met de slavernij, maar poen, ja, dat is wel iets.
Ik ben in 1975 persoonlijk bij de onafhankelijkheid van Suriname geweest, het land werd zelfstandig, Hr.Ms. Rotterdam, een onderzeebootjager, lag op de Suriname rivier voor anker, er ontstond een enorm feest na het hijsen van hun veelkleurige vlag. De toenmalige koningin, Beatrix en Prins Claus waren daar, een hele grote regeringsdelegatie was ook daar, ik heb o.a. Joop de Uijl en Westerterp ontmoet, handen geschud en een drankje gedronken met meerdere van die knakkers.
Ook heb ik toen daar en in de steden met vele Surinamers/Sranangs gesproken. Die hadden allemaal het gevoel dat de, naar ons land geëmigreerde landgenoten, verraders waren. 'Ze willen dit fraaie en fantastische land, nu we onafhankelijk zijn, niet mee helpen opbouwen, ze vluchten voor hun verantwoordelijkheid, ze gaan daar naar toe voor de poen, de uitkeringen en het makkelijke leven, maar wij hebben een heerlijk en goed land, we kunnen en willen alles', vertelden die mensen.
Wij voeren weg, we hielden van Sranang, we hielden van het volk en van de cultuur. Alles zou goed gaan. Hoopte een ieder.
Maar: toen kwam Desi Bouterse.
Arm Sranang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten