En ja, ik voel me echt bedonderd, verneukt, besodemieterd, verraden nu ja, ik voel me niet goed over de overwinning van Tadej Pogacar, Epogacar, zoals hij al genoemd wordt op het net.
Ik moet dit even van me afschrijven, het is een kort verhaal, maar ik wil het even kwijt!
Ja, ik leg dat even uit. We hebben de vreselijke jaren gehad in het fiets gebeuren. We hadden Indurain, we kregen later Froome, we hadden tussendoor noch Riss, hij gooide ooit zijn 10.000 euro kostende tijdrit fiets ergens in een berm, de magoggel, en die schertsfiguren, Ullrich, Landis en Pantani. Daarna een Texaanse crimineel, wiens zeges allemaal zijn weggestreept.
Even leek het beter en mooier, nu ja, schoner te gaan worden. We kregen Wiggins, Froome, Bernal en ja, ook Jonas V. Allemaal hele goeie coureurs en, in mijn ogen, helemaal clean. Nee, hand in het vuur steken? Nee, dat durf ik met niemand in de wielrennerij.
De Tour van dit jaar dan even?
Men reed als gekken omhoog op het Plateau d'Beille, sneller, nu zogenaamd schoon, dan notoire pakhazen van ooit, Armstrong, Pantani en die zelfde Ullrich. Goed, hij is een topatleet, heeft veel getraind en eet ook goed en heeft prachtig materieel om op te rijden, maar dan zoveel sneller? En ook de tijdritten? Hij reed de Wereldkampioen tijdrijden gewoon weg!
Nee, ik ben het zat om weer belazerd te worden. Ik wil geen zoveel jaren Epogacar zien. Ik ben gestopt met het kijken naar de TdF, ik denk dat ik het fietsen helemaal voor gezien houdt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten