Onmogelijkheden

 Een dag of wat her kreeg ik een melding van een oud collega en zeg maar, gewoon een vriend, hoewel we niet heel erg dik waren. Nu ja, we werkten samen, rookten af en toe en deden veel dingen samen voor ons werk, maar om nu te zeggen dat we privé ook dingen deden, nee dat is te ver gezocht. We mochten elkaar, zoals gezegd, hadden respect voor elkaar en ja, misschien heb ik hem ooit een klein beetje geholpen in zijn carrière, wie weet. Hij schreef ooit dat ik hem had geïnspireerd om een boekje over zijn verleden te schrijven en ja, dat vond ik dan wel weer heel erg leuk.

Maar goed, hij wist opeens te melden dat hij een hele zware vorm van ca had met allerlei uitzaaiingen, metastases zoals die heten, in allerlei beenderen/botten/ribben. Ja, dat lees je dan en dan denk je: F... .T A.." ", Sh,, " wat nu weer en ja dan is het opeens M. Een hele goede maat, zoals ik al schreef.

Goed, je bent zelf heel erg ver geweest, je hebt die pleuris ziekte zelf gehad, je loopt nog steeds onder controle van twee specialisten, maar, . ik had de mazzel dat ik er vroeg bij was en dat ik het af kon met bestralingen en ja, mijn gabber moet het ook nog eens met chemo doen.

Goh en dat soort zaken en zo, wenste ik hem, maar zelf was hij vrij ongelukkig en vertelde dat het waarschijnlijk onmogelijkheden waren om te genezen. Ik schrok met de vinkentering.

Jees en zo, wat en gelazer. Hij heeft, net als ik een gezin, familie en  al dat gedoe meer en ja, die zal je dus moeten inlichten en "gerust" stellen, want dat is wat je gaat doen, je wil de mensen om je heen niet mee slepen in die narigheid die JIJ tegemoet gaat. Zo werken mensen, nu ja, de marine mensen die ik ken. Ook is dat natuurlijk gezeur, veel m/v werken zo, denk ik.

Nee, ik ben even uitgeluld over die ziekte en zo. M moet het helemaal zelf ondergaan, het enige wat ik kan doen is hem heel veel sterkte wensen, zijn geliefden heel veel sterkte wensen meer kan ik niet.

Dus hierbij: M en gezin: HEEL VEEL STERKTE.