De wielersport is wel een beetje de sport die me heel na aan het hart ligt, dat hadden jullie wel eens gelezen. Het hoe en waarom heb ik vaker uitgelegd in deze Blogjes en deze verhaaltjes. Ik hou van die sport omdat ze voornamelijk "no-nonsense" is. De coureurs gaan van start, rijden een wedstrijd, of, indien in een kleinere of grotere ronde, meerdere wedstrijden, binnen een dag of wat of tot drie weken toe. Ja, moeilijke zin, lees hem nog maar eens. Daarna moeten ze meteen een interview, soms meerdere, geven en handtekeningen uitdelen aan het bewonderende publiek. Als ze op een aankomst bergop geëindigd zijn, krijgen ze van hun verzorger een droge pet op onder de helm, een handdoek om de schouders en mogen ze zelf naar beneden rijden, nu ja, tot de plek waar de bussen staan. Ondertussen moeten ze, slalommend, door het al dan niet gemotoriseerde en ook afdalende "kijkvee" naar beneden rijden. Ja, leuk vinden ze dat niet, maar ja, werk is werk, toch?
Ik wilde over dat onderwerp wat verder gaan, over de verschillen tussen mannen (voornamelijk) op fietsen en over andere sporters die wel als koningen behandeld worden, (ja, van die Tennis simpeltons, die drie kwartier per dag bezig zijn met wat ze sport noemen en zich daarop beroemen en om de drie minuten moeten rusten) tot mijn oor door de Tv en mijn oog door de kranten getroffen werden. (Er klopt iets niet helemaal in die zinnen, maar wat?)
In ieder geval bereikten me berichten dat er nogal wat atletiek deelnemers aan diverse WK's en andere wedstrijden in die diverse takken van sport, positief werden getest op doping. Niet alleen de "krabbers" hoor, nee, het scheen zo te zijn dat er in de afgelopen jaren nogal wat (28, begreep ik) ereplaatsen, denk aan goud en zilver en zo, opgeëist werden door gedrogeerde kampioenen! In "mijn" sport, ik kijk er nog steeds met liefde en veel genoegen naar, werd LA zijn zeven, onwaarschijnlijk veel inderdaad, TdF zeges afgenomen. Niet dat hij ooit positief "plaste", maar door allerlei beschuldigingen waardoor hij uiteindelijk wel moest bekennen. Terecht, correct en tevens juist. Maar: het rare is dat ik niets meer hoor over al de WK mensen die op al die atletiek nummers hun medailles moeten inleveren. Gek genoeg. De Duitse zender ARD heeft, door al die doping verhalen, jarenlang niets aan wielrennen uitgezonden. Dat het allemaal niet koek en ei was in, onder andere de "gewichthefferij" heeft de zender nooit verhinderd om daar wel alles van uit te zenden, overigens. Maar ook nu wordt er net zo vrolijk allemaal atletiek nummers op de buis gebracht. (Ook de NOS/NPO, nu ja, hoe heetten ze nog maar weer, was heel kritisch, maar er werden dagen lang hardloop-, hoogspring-, kogel en discuswerpwedstrijden en marathons en zo vertoond.) Tja, ik noem dat hypocriet.
Weet je wat ook heel hypocriet is? Dat gehannes met die bootvluchtelingen die van alle kanten naar Europa komen om het hier beter te krijgen. Nou ja, dat op zich is niet hypocriet. Ik ben der niet voor, ik moet eerlijk zijn, want ik wil niet hypocriet zijn, maar ik begrijp die mensen wel. Hier is het beter. Hier hebben we een "niet corrupte" regering (ik zet dit tussen aanhalingstekens, je zag het). Hier is er eten en verdraagzaamheid en hier is "vrede". Wederom, tussen aanhalingstekens.
(Maar Europa, nu ja, West Europa dan, is in de ogen van die mensen het paradijs. Dat ze zich daarin vreselijk vergissen zijn die zielen niet kwalijk te nemen. Ze, die zielen, zien de beelden op Facebook of op Tv, ze horen de fraaiste verhalen over het westen en vooral van de mensen handelaars, waar ze hun lijf en leden aan toevertrouwen, en ja, je ziet dan ook je nog jonge kinderen om je heen, je ziet de verwoesting en de armoe om je heen, je hoort de bomaanslagen van die verrotte moslimfanaten en ja, je gaat, goede pa/ma die je bent, zoeken voor een oplossing zodat je kinderen niet bij de IS terecht komen, als seks slavin worden verhandeld of doodgaan van honger en dorst in de donkere binnenlanden van Kameroen of zo, ik noem maar wat, vul de landen maar in.)
Nee, ik heb die gasten liever ook niet in mijn portiek, ik ben gewoon eerlijk, nee ik zie ze ook niet graag komen. We hebben het zwaar zat, toch? Maar: nood is nood. Dus ja, je "verdeelt" ze over Europa en dus doe als vele regeringen tegelijk, zo het goede en humanitaire werk. Nee, nee, niet allemaal toelaten, helemaal niet. Er zijn boeven en gelukszoekers en rare avonturiers en criminelen bij, maar ja, hoe haal je die er tussen uit? Da's heel moeilijk, heel erg moeilijk.
En nu voor de laatste en ergste vorm van schijnheiligheid!
En ja, dat is dan weer die "zakenmensen" hypocrisie ten top. Der waren een hoop van die kerels, maar ook dames, uit voormalige en Europese kolonies. Die konden goed voetballen, basketballen (allerlei sporten) of hardlopen, (vergeet de atletiek niet in al die hypocrisie.) Die konden dus de grote (lees eerder) teams, veelal waren het voetballers. Ik ben geen voetbalkenner, maar denk aan "grote" teams, denk aan verenigingen uit Spanje, Italië, Portugal, aan meerder zeges helpen, de sponsoren dus meer zendtijd geven, de investeerders dus aan meer geld returns aan hun investeringen helpen. (Idem voor de gesponsorde atleten.) Die gasten, vaak uit de donkere binnenlanden, van Afrika afkomstig, Kameroen of Congo of zo, kregen door de steun van de investeerders en de sponsoren, binnen "no time" een paspoort (veelal dus ook de nationaliteit, van het land waar ze dus voor die club konden gaan spelen of sporten.) Want ja: poen is poen, ik begrijp dat, helaas, begrijp ik dat.
Maar wat ik nu niet begrijp is de reactie van heel veel, laat ik het voorzichtig "voetbal liefhebbers" noemen, het zijn vaak mensen die in Hooligan kringen verblijven namelijk, die graag willen dat de bootvluchtelingen aan de verdrinkingsdood worden overgeleverd, of opgevreten worden door er: quote "meer haaien naar toe te sturen" unquote. (Zie allerlei rare en vooral nare reacties op Facebook)
Maar stel nu, stel nu, dat er een heel elftal hele goede voetballers uit, ik noem maar wat, Kameroen, verdronken zou zijn? (Of is) Een elftal van die wonderspelers die de clubs uit 010 en 020 of al die andere steden wel aan de hoogste bekers in hun sport zouden hebben kunnen brengen? Stel dat die clubs, door die spelers, bijna elk jaar een super entree in hun steden zouden hebben kunnen doen, de "cups met grote oren" jaren lang meetorsend?
Tja, je weet het niet. Wat je wel weet is dat er tientallen, nu ja honderdtallen mensen verdronken zijn. Ook kleine kinderen, of kleinkinderen. Denk daar eens aan, mochten jullie zelf kinderen of kleinkinderen hebben! Ga je die mensen in je geest halen als ze verdrinken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten