Smakeloos

 Nu ja, er zijn heel veel dingen smakeloos in het leven. Ik denk hierbij even aan Goor en Geer, die twee vreselijke aandacht zoekende idioten van de diverse commerciële omroepen. Ook de Hazetjes, die in het openbaar hun ruzies over allerlei erfenis opvolging zaken uit gaan vechten en daarbij rollebollend over straat gaan, haast, maken me misselijk. Ik wil niet eens stilstaan bij al dat gedoe bij al die shows met o.a. Ali B en zijn soortgenoten en dat zde hun poten niet kunnen thuis houden. Maar de niet commerciële omroepen hebben natuurlijk ook hun smakeloze figuren. 

Ik vind de EO ook een vrij onsmakelijke omroep, hoewel dat niet hetzelfde is als smakeloos, dat begrijp ik. Ze hebben veel uitzendingen/programma's over en bij begraafplaatsen en dus over gestorvenen en de nabestaanden en ja, volgens de EO moet je dus maar blij zijn dat die overleden mensen nu ergens zijn waar ze gelukkiger zullen zijn dan bij hun gelieven. Tja, dat is dus het geloof, ik respecteer het, maar vind het niet prettig.

Vandaag zag ik nog een uitzending van de publieke omroep, waarin de wel hele sympathieke verslaggever Philip Freriks het met een 'Oranje vereniging' in het Zeeuwse had over de schavuit van Oranje, de PB. Zij,  die vereniging mensen, verafgoodden alle de Oranjes nog steeds en gingen door het vuur voor het zooitje laaienlichters/boeven/schurken/belastingontduikers/huisjesmelkers en meer van dat soort Oranje gajes, en nee, ik wil niet er niet te veel meer over schrijven, want dit vel papier raakt dan te snel vol. Smakeloos dus.

In de sport zijn ze natuurlijk ook al ingedaald, zie de enorme rol partij van een of ander voetballertje, nadat hij, bijna, door een tegenstander geraakt werd en het hele veld over rolde. Een dag later stortte wielrenner Philip Gilbert in een ravijn, klom daaruit, gaf een duimpje hoog naar de camera en reed de wedstrijd uit, ondanks een gebroken knieschijf. Nu ja, goed, de entertainment wereld heeft ze ook allemaal, aandacht trekkende idioten met zielige verhalen, zo zij het. Smakeloos dus.

Maar mijn verhaal, met de aanhef Smakeloos, gaat juist daarover, over Smakeloos, zonder smaak. Ik heb, bij mijn weten, misschien wel iets te vaak verteld over een nare ziekte die me over kwam of over me kwam. Ik ben daar voor behandeld en goed, hoor en door hele aardige mensen. 

Het netto resultaat is dat ik de tumor kwijt ben, maar ook mijn smaakpapillen en mijn speekselklieren.Da's vervelend, want bijvoorbeeld 'spugen' is een stuk moeilijker nu. (Ja, ook weer onsmakelijk) Zeker als je op de racefiets even een dingetje kwijt wilt raken, ik ga verder niet op details in.

Maar, veel erger nog is, dat ik mijn smaakpapillen kwijt ben. Nu ja, voor een heel groot percentage dan. Ik proef amper iets meer. Goh man, ik was gek op eten, zoals we allemaal wel zijn, denk ik. Een lekkere bord snert/bonensoep/stamppot dit-of-dat/een lekkere Chinese maaltijd/saucijzenbroodje/verse warme bol/een lekker visje/kroketje/frietje/boterhamoudekaas/chipje/tomaatje/slametkomkommertomaatenui/nu ja wat je lekker vind en vond? Dat is/was voor mij HELEMAAL voorbij en ook helemaal over. Nee, niets meer, niets meer lekker eten, het is bijna helemaal passe. En: dat kan tot twee jaar duren. Man, ik at de afgelopen tijd dus niet en viel enorm af, ik had qua gewicht haast een klimmer kunnen worden bij een wielrenploeg.

De E belde daarom  ten einde raad met de diëtiste die mij behandelde, en die gaf haar/ons de tip om met een kokoloog te bellen, een wat oudere dame die zich had gespecialiseerd in het niet of slecht kunnen proeven. De dag dat ze mij zou bellen hadden we, in onze straat, een enorme Internet storing die van 0900 tot 2000 duurde, maar goed, een paar dagen later hadden we wel een gesprek. Ze gaf me een aantal tips en sommige leken wel aardig, ze stelde voor om wat meer peper aan de maaltijden/hapjes toe te voegen, dat zette de speekselklieren aan tot het produceren van meer van hun product en zo zou ik meer proeven. 

 Dus volgde ik ze op en nu ja, om te zeggen dat ik weer een Gourmet ben is overdreven, maar ik proef wel iets meer en iets beter. Ik haalde, een dezer dagen, een saté bij de Indonesische verkoper(Charley) op de markt en bestelde en kocht er 4 bakjes atjar bij. Die saté (diverse soorten) is heerlijk, de katjang saus heeft een lekkere pittige peper en dat heeft de atjar ook. Goh man, ik kan bijna  weer eten en proeven!

 Maar goed, een heel ander onderwerp, maar wat ook wel helemaal smakeloos is, is dat er een huis recht achter het onze verkocht is. Wij  wonen in een flat, op de eerste verdieping en kijken vanuit de achterzijde  uit op een straat met rijtjeshuizen, daar dan weer de achterkant van. Dat huis recht, achter ons, is verkocht voor, schrik niet: 795.000 euro. Gewoon een rijtjeshuis, twee etages, met een dakkapel. Maar, dat hele huis is opengebroken, een nieuwe voorpui/achterpui/nieuwe achtertuin/nieuwe voortuin/nieuwe 'carport' en een uitgebreide tuin uitbouw doet men ook. En dat moet, volgens ons, ook nog eens betaald?

Een miljoen voor dat huis? Goh man, wanneer kinderen van in de veertig nog bij hun ouders thuis moeten wonen en er geen woningen te krijgen zijn? Waar houdt het op?Wanneer worden huizen weer eerlijk verdeeld? Niet onder het aanstaande regime van Wilders en zijn maten denk ik, maar wanneer dan wel?

Zie zelf op Google "Van Karnebeeklaan 44 Amstelveen" Zie en schrik. Een huisje van helemaal niks. Mijn vriend F woont chiquer in Kapelle.