Korte inhoud van het voorafgaande:
Onze jongste dochter trouwde met een geweldige kerel, het huwelijksfeest was een fantastische ervaring en door een van de huwelijksgasten, die een speciaalzaak aan de Rijnstraat in A'dam Zuid uitbaat, kwamen allemaal herinneringen boven aan die Rijnstraat, van toen ik nog een jongen was van een jaar of tien.
Mijn moeder stamt uit een gezin van, voor zover ik me kan herinneren, acht kinderen. Zij was het oudste meisje, haar naam was Jantiena Roelfina, vernoemd naar beide ouders. Mijn grootouders, die ik, en die mij, nooit hebben gekend. Mijn grootmoeder, Jantiena, stierf op de dag van mijn geboorte en mijn grootvader, Roelof, stierf al ergens in de jaren dertig, Hij werd aangereden op een versmalling van een weggetje tussen Gasselte en Gasselternijveen, in de buurt van de boerderij van Plat. Zoiets is de familieoverlevering.
Mijn moeder heette Jantientje. Haar achternaam was Luis, da's een nare achternaam, maar verklaarbaar omdat, weer de familieoverlevering, de familie afstamde van ene Luiz, een officier, men zegt zelfs een generaal, die bij de Slag van Heiligerlee (in 1568) betrokken was geweest, de slag overleefde en onderdook bij een familie in de buurt en zijn naam overgaf aan zijn afstammelingen. Waar? Ik weet het niet, maar omdat de oudste broer van mijn moeder "Luie" heette, wat ook iets van Louis of Luiz kan betekenen, kan er een grond van waarheid in zitten.
Enfin, ze kwam dus uit een redelijk groot gezin, waarvan ome Luie de oudste was en ik geloof dat zij het derde kind en de eerste dochter was. Mag ik nog wat verder gaan over ome Luie Luis? Nu ja, het is mijn verhaal en als je het niet lezen wilt dan zij dat dan maar zo.
Ome Luie, we noemden hem Lu, had zijn been verloren in een ongeval, vraag me niet de details, ik weet het niet zeker , het verhaal wil dat het bij een treinramp was gebeurd. Maar goed, hij had een kunstbeen aangemeten gekregen, een origineel echt houten been. Hij vertelde erover in fraaie verhalen. Zo was hij eens van zijn 'kunstbeen leverancier' terug gekomen, had de trein/bus/tram gepakt met het nieuwe been onder zijn arm. Vrouwen en dames waren flauw gevallen. Een andere keer, in een trein, had iemand opgemerkt dat zijn sok was afgezakt. 'Oh ja', zei ome Lu, 'dat lossen we even op' en had een punaise in zijn sok gestoken en dat zo in zijn been. 'Ik had de coupe opeens helemaal voor me zelf', vertelde hij later glunderend. Hij was architect en aannemer en hij had voor zich en zijn vrouw, ze waren kinderloos een geweldig 'landhuisje' gebouwd, waar ik met mijn ouders nog een paar jaar heb gewoond.
Mijn moeder had een aantal zusters, waarvan tante Finie de liefste was. (Nu had mijn vader ook nog een zus die Finie heette en er was nog een andere schoonzus/peetzus/halfzus die dezelfde naam droeg ergens in de familie, dus helder is dat allemaal niet) \
Zoals het ging in de jaren eind 1920/begin 1930, zocht tante Finie een dienstje. Een baantje in een gezin, nu heet dat een 'au pair', maar toen was het een dienstje. Ze vond dat in Hilversum, de details heb ik niet, maar ze ontmoette daar ene Rijk, nu ja, Richard. De man was een groenteboer maar had later een groothandel in groente en fruit. Verliefd, verloofd, getrouwd en ze kregen vijf fijne kinderen, waarvan hun jongste, Richard geheten, twee jaar en vijf dagen ouder was dan ik was.
Mijn moeder en haar zus waren gek op elkaar en deden hun allerbest om de twee families bijeen te houden. Dat resulteerde in jaarlijkse, zomervakanties, bij elkaar logeren. Ik was nog zo jong en ik leerde de kinderen al goed kennen, een beetje bleekneusjes, die naar het platteland werdden gestuurd om kleur en voeding op te doen.
Later ging ik bij hen logeren in Hilversum. Ik werd helemaal gek. Die kinderen hadden STRIP boeken, Kuifje en Suske en Wiske stripboeken! (Toen nog in de originele blauw/rode uitvoeringen.)
Stripboeken? Man, ongehoord in ons dorp en ik smulde, zoals ik af en toe nog kan smullen van de Kuifje en de Suske en Wiske boeken. Ze hadden ook een zeilboot en ik mocht mee varen op de Loosdrechtse plassen, man ze hadden alles! Het was een in mijn ogen een succes plaatje, we keken ;s avonds tv, naar Simon Carmiggelt onder andere, het waren heerlijke dagen.
Tot het plaatje uiteenviel, ome Rijk ging vreemd, met een jonger model.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten