Of: hoe een etappe van 214 kilometer pas echt openbarst in de laatste 214 meter
Vandaag was de eerste Pyreneeën etappe en ja, wat was beloofd, gebeurde ook. Er reed een forse kopgroep weg, zonder echte kanshebbers op de eindzege, maar wel met onder andere Marcel Kittel, Michael Matthews en Koen de Kort. De eerste twee om de punten in de tussensprint te betwistten, de laatste om als springplank voor 'Il Pistolero' Contador te dienen. Het was een fraaie etappe, met zware beklimmingen, maar het venijn zat helemaal in de staart van de etappe.
De renners moesten in die finale over de Col de Peyresourde en daarna nog even naar Peyragudes,een wintersportoord, dat helemaal beroemd werd doordat er een stuk de James Bond film: "Tomorrow never dies" werd opgenomen. Zelf ken ik die film niet, als ik eerlijk ben. Hoewel ik een liefhebber van het genre ben, was de echte James Bond voor mij Roger Moore. Maar, goed smaken verschillen.
Terug naar het onderwerp.
De etappe was bezienswaardig maar waar ik, en velen met mij, een spervuur van aanvallen had verwacht op de Peyresourde, kwamen deze niet. Er werd gezapig naar boven gereden, de laatsten van de kopgroep werden terug gepakt en na een kort maar venijnige afdaling bereikten ze de voet van het muurtje dat naar de meet ging. Gezichtsbedrog is ook een dingetje. Ik bedoel, als je camerabeelden ziet van een klim dan lijkt het vaak vreselijk steil, maar dat blijkt achteraf wel mee te vallen, of net helemaal andersom. Ik herinner me een klim in de Ardennen. Ik had de week ervoor net de beelden van gezien tijdens L-B-L en OMG wat leek dat ding afgrijselijk oplopend. De dag dat ik, met wat maten, naar boven klom, was het zelfs voor mij een doenbare klim. Andersom kan ook. Ik zag ooit eens een Limburgse 'col', in de TDF van een heleboel jaren her als 'col de Trintelen' geboekstaafd, die me wel aardig makkelijk af leek te gaan. Afgelopen voorjaar heb ik zwarte sneeuw gezien op dit pestheuveltje. Het kan verkeren, zei Bredero al.
Dat optisch bedrog deed zich ook vandaag voor. Het laatste bergje, naar Peyragudes dus, werd met de tv camera vanachter de coureurs geschoten, zoals dat heet geloof ik. Je zag helemaal geen stijging haast, maar aan de verzetten van de coureurs en aan hun snelheid, hun zwalken op de weg bleek het dus een echte muur te zijn, die ze omhoog moesten. En: ze hebben het geweten. Froome verloor seconden, zoveel dat Aru, zijn naaste belager, dankzij zijn bonificatie seconden, de gele trui mag dragen. Hoeveel dagen? Morgen houdt 'ie 'm nog wel, denk ik. Het is een venijnige, maar hele korte etappe, net aan 100 kilometer. Maar daarna? Aru heeft geen hele sterke ploeg om zich heen. Cataldo, zijn superknecht, is al uitgevallen en Fuglsang, zijn tweede luitenant, rijdt rond met twee gebroken handwortelbeentjes. (!)
(Even dit: als ik een breuk in een van mijn handwortelbeentjes zou hebben zou ik: a/ naar het ziekenhuis moeten voor foto's, b/ daar in het gips gezet worden en een mitella om krijgen, c/ zes weken arbeidsongeschikt zijn. Dat er een coureur dus gewoon door fietst met die breuken is een teken dat..., nu ja vul maar in. Ze zijn echt gestoord of ze hebben geen pijngrens of ze pakken...? Maar: dat laatste lijkt me momenteel heel onwaarschijnlijk, hoewel ik er wel even op wees in een van de eerste Blogs, naar aanleiding van het fietsen van de Sky ploeg. Ik kom er nog op terug, natuurlijk.)
Grappig moment. Froome en Aru misten een bocht en gingen allebei het schoekeloen in, tussen twee caravans. Froome was zo geconcentreerd aan het rijden op het achterwiel van zijn ploegmaat, die, wonderbaarlijk, alle toeschouwers en twee campers en drie BBQ's miste, dat hij hem gewoon volgde door een haarspeldbocht. Aru was zo bezeten van het kijken naar het achterwiel van Froome, dat hij ook rechtdoor schoot. Gelukkig allemaal 'zonder erg' zoals de Vlaamse commentatoren meldden.
Na afloop van de etappe verklaarde de kopman van Sky eerlijk dat hij geen goede benen had. Een teken aan de wand? Wie weet. De TDF wordt er wel spannender op, nu.
Zegt de naam,George Bennett jullie iets? Het is een 27-jarige renner die voor Lotto/Jumbo uitkomt. Het is een vlieggewicht. Ik denk dat 'ie net aan 60 kilo weegt. Deze man rijdt heel opvallend een heel onopvallende TDF. Op kousenvoeten, zoals dat heet, is hij alle etappes tot nu toe doorgekomen en sloop hij naar de negende plek, voorlopig. Houdt die man in de gaten. Je kan hem niet missen. Klein mannetje, leuke bek, geel met zwart tenue. Gaat ver komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten